Περί της ελληνικής γνώσης των τουρκικών πραγμάτων

του Γιώργου Αδαλή: Το μεγάλο πρόβλημα στην Ελλάδα, είναι ότι υπάρχει έλλειμμα γνώσης των πολιτικών και κοινωνικών δομών της Τουρκίας.

Πολλές φορές, ακούμε, διαβάζουμε , μαθαίνουμε κάποια γεγονότα που διαδραματίζονται στην γειτονική χώρα και προσπαθούμε να εξάγουμε συμπεράσματα, σκεπτόμενοι υπό το πρίσμα μιας Δυτικοευρωπαϊκής κοινωνίας. Μέγα σφάλμα! Διότι, ξεκινώντας από την κοινωνική-εθνική διαστρωμάτωση της Τουρκίας και φτάνοντας μέχρι το ποινικό της δίκαιο και τον τρόπο διακυβέρνησης της Χώρας αυτής, δεν υπάρχουν πολλά κοινά σημεία με την Ελλάδα ή με κάποια άλλη Ευρωπαϊκή χώρα. Πολύ περισσότερο, τα πρόσωπα που διαδραματίζουν πρωταρχικό-πρωταγωνιστικό ρόλο στην λήψη των αποφάσεων στα Τουρκικά κέντρα εξουσίας, είναι παντελώς άγνωστα στην Ελληνική Κοινωνία και ελάχιστα γνωστά στους διαμορφωτές της Ελληνικής κοινής γνώμης (opinion leaders).

To εξωφρενικό μάλιστα είναι, ότι για μεγάλα χρονικά διαστήματα, στην αρμόδια διεύθυνση (Α4) Ελληνοτουρκικών υποθέσεων του υπουργείου εξωτερικών της χώρας μας, υπήρχαν στελέχη που :

-Ούτε καν μιλούσαν την τουρκική γλώσσα
-Δεν είχαν ποτέ επαφή με τη χώρα αυτή
-Δεν είχαν την στοιχειώδη ιστορική γνώση που απαιτούνταν
-Και φυσικά δεν ήταν σε θέση να γνωρίζουν τους διεθνείς «παίκτες» της τουρκικής διπλωματίας που αλώνιζαν και αλωνίζουν ανά την υφήλιο

Ετσι, βρέθηκε εντελώς απροετοίμαστη η Ελληνική Διπλωματία, στην «βόμβα» που έσκασε το 2001, ο Γκιουβέν Ερκαγιά! Τότε ως πρώην αρχηγός του Τουρκικού Ναυτικού, είχε αναφέρει στην εφημερίδα «Milliyet», ότι επίκειται ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ της Τουρκικής Στρατιάς του Αιγαίου!!! Η «είδηση» αυτή, θορύβησε ακόμη και τον τότε αρχηγό του Τουρκικού Γενικού επιτελείου Στρατού, κ. Χουσεϊν Κιβρίκογλου, ο οποίος έκανε αυτό που κάνει κάθε εν ενεργεία Τούρκος επιτελάρχης. Διέψευσε αυτή την «είδηση», διότι πολύ απλά, δεν υπήρχε τέτοια … είδηση. Ετσι οι Τούρκοι Στρατοκράτες, αφού ξεπέρασαν το αρχικό σοκ, διαπίστωσαν για άλλη μια φορά, ότι επρόκειτο για μια διπλωματική κίνηση, κατευθυνόμενη απ ευθείας από το γραφείο του Μπουλέντ Ετζεβίτ, η οποία όμως, ήταν πλήρως ευθυγραμμισμένη με τις επιδιώξεις των γερακιών της Αγκυρας, γεγονός που θα το διαπιστώσουμε παρακάτω. Ο Κιβρίκογλου, έσπευσε αργότερα να εκδώσει μια λιτή ανακοίνωση, που ανέφερε επακριβώς:

"Ο αρχηγός του Γενικού Επιτελείου στρατηγός Κιβρίκογλου δεν αντάλλαξε απόψεις για το θέμα της κατάργησης της Στρατιάς του Αιγαίου με κανέναν και ουδέποτε έχει υπαινιχθεί ή προβεί σε δηλώσεις που να υποστηρίζουν τη θέση αυτή". Δηλαδή, δεν είπε ΟΧΙ στην ουσία της δήλωσης, αλλά απλά ότι δεν αντάλλαξε απόψεις με τον Ερκαγιά για το ζήτημα αυτό. Κι έλεγε την αλήθεια!

Ένα σημείο που έχει ιδιαίτερη αξία και πρέπει να τονιστεί, είναι ότι ο κ. Εργκαγιά, δεν ήταν τότε απλά ένας ναύαρχος ε.α. όπως ίσως θα τον θεωρούσαν πολλοί εδώ στην Ελλάδα. Πολύ περισσότερο δεν ήταν απλά ένας απόστρατος, «που είχε πάει σπίτι του»! Οσοι έχουν περάσει από το Συμβούλιο εθνικής Ασφάλειας της Τουρκίας, θεωρούνται εξέχουσες προσωπικότητες στην Τουρκία και «θεσμικοί παίκτες» ακόμη και μετά την αποστρατεία τους, τόσο σε στρατιωτικό αλλά όσο και σε πολιτικό – διπλωματικό επίπεδο. Ειδικά για τον κ. Ερκαγιά, μάλιστα, ήταν τότε ΚΑΙ σύμβουλος του Πρωθυπουργού Μπουλέντ Ετζεβίτ! Με σκοπό την δημιουργία κλίματος ευφορίας στην ελληνική διπλωματία, ο Γκιουβέν Ερκαγιά, έσπευσε να διαψεύσει τον Κιβρίκογλου, δίνοντας συνέντευξη σε εφημερίδα, όπου και αποκάλυψε ότι αντίγραφο της έκθεσής του (υπόμνημα το χαρακτηρίζει) έστειλε τόσο στον κ. Κιβρίκογλου όσο και στον κ. Ετζεβίτ, με τον τελευταίο να δηλώνει αμέσως μετά, ότι «ο κ. Ερκαγιά εκφράζει τις προσωπικές του απόψεις» ! Το ζήτημα ήταν τόσο «σοβαρό» που ο Ετζεβίτ το παρέπεμψε στον τότε υπουργό επικρατείας , κ. Σουκρού Σινά Γκιουρέλ, για περαιτέρω εξέταση.

Στην Ελλάδα, η μοναδική αντίδραση που υπήρξε ήταν από την πλευρά του κ. Α.Τσοχατζόπουλου, ο οποίος είχε δηλώσει για την πρόταση Ερκαγιά, ότι «δεν ασχολείται με το τι λέει ο καθένας»!

Φυσικά, δεν ήταν και σε θέση να σχολιάσει ο Ακης τότε , ένα γεγονός για το οποίο δεν ήταν καν σε θέση να το αξιολογήσει.