Αυτοαναιρούμενος δημοσιογραφικός λόγος

Προφανώς, η γενική εικόνα είναι κάπως έτσι: η Τουρκία προκαλεί [ΤΤ: επανάληψη γνωστού κλισέ !], ξετυλίγει στρατηγική αμφισβήτησης των κυριαρχικών δικαιωμάτων Ελλάδας και Κύπρου και  λειτουργεί εδώ και καιρό ως «ταραξίας» στην ανατολική Μεσόγειο. Ωστόσο, ταυτοχρόνως, η Τουρκία βρέχεται από τη Μεσόγειο. Ταυτοχρόνως, η Τουρκία έχει υφαλοκρηπίδα. Έχει δικαιώματα. Και, αυτονοήτως, αφ’ ης στιγμής βρέχεται από τη Μεσόγειο, σε κάθε συζήτηση που αφορά στη Μεσόγειο, η Τουρκία έχει θέση στο τραπέζι [ΤΤ: φόβος ολοκλήρωσης του συλλογισμού με αφετηρία το "Ωστόσο" και με σημείο εκκίνησης τα βαρίδια της γενικής εικόνας]. 

Μ’ άλλα λόγια [ΤΤ: φοβάται να μιήσει ανοιχτά...], όσο κι αν η Τουρκία αμφισβητεί πάγια κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας και της Κύπρου, η λογική «κάνω μία συμφωνία με τη Λιβύη για τη νοτιοανατολική Μεσόγειο χωρίς να ενημερώσω άλλες χώρες που βρέχονται απ’ αυτήν» δεν διαφέρει και πολύ από τις διαρκείς διαβουλεύσεις μεταξύ της Ελλάδας, της Κύπρου, της Αιγύπτου και του Ισραήλ, που αποφασίζουν πώς θα οριοθετήσουν τις μεταξύ τους περιοχές αγνοώντας ότι στη Μεσόγειο βρίσκεται και η Τουρκία [ΤΤ: φόβος στη χρήση του όρου "προκλητικότητα" για Ελλάδα, Κύπρο, Αίγυπτο και Ισραήλ, φόβος να δει κανείς τα πράγματα από τουρκικής άποψης]. 

Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων [ΤΤ: επιβεβαίωση του ανωτέρω φόβου], τα ως άνω ουδόλως αποτελούν κάποιου είδους υπονοούμενο ότι η Τουρκία έχει δίκιο σε όσα απαράδεκτα λέει και πράττει [ΤΤ: επανάληψη γνωστού κλισέ ότι δίκιο δεν έχει κανένας 100% κι ότι επομένως πρέπει να βρεθούν τα "καλά και συμφέροντα" ποσοστά δικαίου προτού στηθεί το τραπέζι για να παρακαθίσουν οι ενδιαφερόμενοι!]. Ο σκοπός του σημειώματος είναι να υποδειχθεί πως όταν στο τραπέζι τίθεται η Μεσόγειος και οι θαλάσσιες ζώνες, τότε δεν γίνεται να μην κάθεται στο τραπέζι αυτό και η Τουρκία. Ούτε γίνεται να μένει εγκλωβισμένο το πολιτικό σύστημα και γενικώς οι αναλυτές και δημοσιολογούντες στο δόγμα «ή όλα ή τίποτα». Γιατί τότε, θα μένουμε απλώς εγκλωβισμένοι στα ίδια δημοσιογραφικά και πολιτικά -καίτοι αληθινά- κλισέ περί «τουρκικής προκλητικότητας», την ώρα που η Άγκυρα θα δημιουργεί διαρκώς νέα τετελεσμένα στη Μεσόγειο. [ΤΤ: ξεκινώντας με τίτλο "πέρα από τα κλισέ" ο αρθρογράφος καταλήγει στην ανάγκη απεγκλωβισμού από "κλισέ αληθινά" !! ... αλλά κι από αυτοεκπληρούμενες προφητείες καθώς "η Άγκυρα θα δημιουργεί διαρκώς νέα τετελεσμένα στη Μεσόγειο"]