Γιατί εγκατέλειψαν τον Ερντογάν;

του Turkey Today: με αφορμή μια παραδοχή του Ali Babacan, προέδρου του κόμματος DEVA

Με αφορμή τη δημόσια παραδοχή του Ali Babacan, προέδρου του κόμματος DEVA, σε εκπομπή τηλεοπτικού σταθμού, ότι έπαιξε διπλό παιχνίδι κατά το 2018 που ήταν βουλευτής του κυβερνώντος AKP, υπογράφοντας, από τη μία, υπέρ της υποψηφιότητας του Ερντογαν για πρόεδρο της δημοκρατίας, και στηρίζοντας, από την άλλη, παρασκηνιακά τον υποψήφιο της αντιπολίτευσης Abdullah Gül, ο αρθρογράφος Hüseyin Gülerce ρωτά, αφού επισημάνει ότι η υποκρισία κι η ψευδής υπόσχεση είναι συχνό φαινόμενο στην πολιτική...

Γιατί γνωστά ονόματα όπως οι Νταβούτογλου, Γκιουλ και Μπατζαν εγκατέλειψαν τον πρόεδρο Ερντογάν;

Και να ήταν μόνο αυτό; Ο αρθρογράφος υποστηρίζει ότι ξεπέρασαν την απιστία κι έφτασαν στο σημείο της προδοσίας και του πισώπλατου μαχαιρώματος. Η μη πειστική εξήγηση που δίνεται κατά τον αρθρογράφο είναι ότι το ΑΚΡ ήταν πολύ καλό τα πρώτα χρόνια, η χώρα διοικούνταν πολύ καλά αλλά έπειτα ο ο Ερντογαν κινήθηκε προς ένα καθεστώς του μόνου ανδρός, η οικονομία βρέθηκε σε κακό χάλι, κι αυτοί ως πολιτικοί άνδρες δεν μπορούσαν να τα παρακολουθούν αυτά ως απλοί θεατές... Κι ο Μπάιντεν τα ίδια λέει.

Από την κρίση της ΜΙΤ με τη οργάνωση Γκιουλέν το 2012, κι έπειτα σε παρόμοια περιστατικά, κάτι δεν πήγαινε καλά στη στάση αυτών των ανθρώπων. Τώρα καταλαβαίνουμε καλύτερα τη στάση που κρατούσαν έναντι του Ερντογάν. Και βλέπουμε πιο καθαρά σε τί είδους σχέδια συμμετείχαν: πώς δούλεψαν από μέσα για ένα ΑΚΡ χωρίς Ερντογάν...

Δεν θα μπορέσουν όμως να πετύχουν τίποτα. Σίγουρα ο Ερντογάν τους πέφτει βαρύς, έχουν μια δυσπεψία. Πορεύτηκαν μαζί του αλλά δεν μπόρεσαν να νικήσουν το φθόνο και τη ζήλια μέσα τους. Αντιλαμβανόμενος τί γίνεται ο Ερντογάν έδειξε στον ένα μετά τον άλλον την πόρτα, τους κατέβασε από το τρένο. Γνωρίζουμε καλά ότι δεν το έκανε κατευθείαν κι έδειξε υπομονή λέγοντας "ίσως θα αλλάξουν γνώμη", κι ότι έσφιξε τα δόντια πριν τους δείξει εν τέλει την έξοδο.

Στη συνέχεια ο αρθρογράφος επιχειρηματολογεί περί της μελλοντικής αποτυχίας των πρώην συνοδοιπόρων Ερντογάν πλέκοντας το εγκώμιο του προέδρου με λόγια που δεν χρειάζονται μετάφραση. Καταλήγει στο ρητορικό ερώτημα που αναιρεί ασφαλώς τον τίτλο του άρθρου του κι εξηγεί καλύτερα το στόχο του: "Και τί έγινε κι αν τον εγκατέλειψαν;"