Iστορίες με κωλόχαρτα

του Faruk Tuncay: Ιστορίες με κωλόχαρτα και η μάχη των ιών του Τρίτου Παγκοσμίου Πολέμου

Τουρκία 1981: Ένα χρόνο μετά τη Χούντα του Εβρέν, μια ομάδα αριστερών που δεν μπορούν να κρυφτούν στις πόλεις προσπαθούν να επιβιώσουν στα βουνά με συνεχιζόμενες μετακινήσεις και όλα τα σχετικά. Πίνουν νερό από τις πηγές, τρώνε χόρτα και κονσέρβες και σκουπίζουν το πισινό τους με πέτρες. Ένας απ’ αυτούς δεν το αντέχει κι επιμένει να σκουπίζεται με χαρτί. Κάποια στιγμή στο σημείο όπου τους αφήνουν προμήθειες οι σύντροφοί τους από την πόλη, αφήνουν κι ένα ρολό χαρτί υγείας. Πανευτυχής ο δικός μας που λύθηκε το μεγαλύτερο πρόβλημά του! Μετά από λίγο καιρό η αστυνομία συνέλαβε όλη την παρέα ακολουθώντας τα άσπρα χαρτιά που άστραφταν μέσα στη φύση και ήταν ορατά ακόμα και από τα ελικόπτερα της περιπολίας.

Άγιον Όρος, Αύγουστος – Σεπτέμβρης 1994: Τελείωσαν οι μέρες της γιορτής της Παναγίας και οι μοναχοί, που είχαν κατεβεί από τις σκήτες τους στις Μονές όπου ανήκαν, επιστρέφουν στις φωλιές τους. Με τον φίλο μου τον Παπαδόπουλο φεύγουμε από μια Μονή να πάμε σε μιαν άλλη. Στην έξοδο της Μονής μάς σταματάει ένας σαραντάρης υπέρβαρος μοναχός ασκητής και μας ζητάει να τον βοηθήσουμε να μεταφέρει καμιά πενηνταριά δέματα των είκοσι χαρτιών υγείας το καθένα έως την αποβάθρα για να επιβιβαστεί σ’ ένα κότερο που θα τον πάει σε μια ερημική παραλία όπου είναι η σκήτη του. Κατάγεται από μια χώρα της Βόρειας Ευρώπης. Ο ίδιος δεν κουβαλάει τίποτα, δεν μπορεί να πάρει τα πόδια του από το λίπος που έχει αποθηκεύσει στο σώμα του κατά τη διάρκεια της «ασκητικής» ζωής του.

Βλέποντας τα καρότσια του σουπερ μάρκετ γεμάτα κωλόχαρτα θυμήθηκα αυτά τα δυο περιστατικά. Έριξα και μια ματιά σε όλα εκείνα που λέει ο Φρόιντ και γενικά η ψυχολογία για τη σχέση του ανθρώπου με τον κώλο του. Τα γνωρίζετε εξάλλου.

*

Όπως όλοι γύρω μου έτσι κι εγώ παρακολουθώ την πορεία της κουρούνας–19 που από την αρχή υποστήριξα πως είναι φυτευτή.

Ο βασικός λόγος για τον οποίο δεν πίστεψα τα περί αγρίων ζώων κλπ, ήταν ο εξής: Ένας ιός που εκδηλώνεται μέσα σε 15 μέρες χτυπώντας κυρίως τους πνεύμονες, αν είχε εκδηλωθεί σε μια αγορά αγρίων ζώων κάποιας επαρχίας της Κίνας, με δυο τρία κρούσματα – και μάλιστα σε ανθρώπους με άμεση συνάφεια με τα ζώα- θα είχε αμέσως παρατηρηθεί και περιοριστεί. Χώρια που αυτές οι αγορές λειτουργούν εδώ και αιώνες κατά το ίδιο ακριβώς σύστημα με τα ζώα μέσα στις ίδιες κασέλες και στα ίδια κλουβιά.

Τώρα πια, μετά από όλον αυτόν τον καιρό, δεν έχω καμιά αμφιβολία πως ο ιός ήταν φυτευτός.

Στο πρώτο κείμενο που έγραψα για το θέμα σάς είχα αφηγηθεί μια αληθινή ιστορία που είχε συμβεί στην Τουρκία της δεκαετίας του ΄60. Τελειώνοντας το κείμενο εκείνο είχα τονίσει πως περιμένω να αντιδράσουν οι Κινέζοι αλλά δεν ξέρω το πότε και το πώς.

Να λοιπόν που η αντίδρασή τους ήταν αστραπιαία. Χτύπησαν με το ίδιο ακριβώς όπλο την καρδιά του καπιταλισμού. Φύτεψαν, δηλαδή, και φυτεύουν τον ιό καθημερινά και αυτοί με τη σειρά τους πρώτα στο Ισραήλ (που έκανε να ανακοινώσει την ύπαρξη ιού στη χώρα τουλάχιστον 3 εβδομάδες) και κατόπιν στην Ευρώπη και την Αμερική.

Χτες όταν κατρακύλησε το χρηματιστήριο των ΗΠΑ, ήταν σαν να μου ψιθύρισε κάποιος Κινέζος: «Όχι, που νόμιζαν πως θα πάω μόνος μου στην Κόλαση. Όλους θα τους πάρω μαζί μου!»

Δείτε με αυτή τη ματιά και την μάλλον αργή ως τώρα εξάπλωση του ιού σε περιοχές όπως η φτωχή Αφρική, η Ρωσία και η Τουρκία που δεν κρατούν εχθρική στάση απέναντι στην Κίνα αλλά είναι εξίσου με αυτήν στόχοι των δυτικών μυστικών υπηρεσίων. Θεωρώ πως στις χώρες αυτές δεν φύτεψαν οι Κινέζοι τον ιό, απλώς μεταφέρθηκε από αλλού εφόσον είναι και τόσο εύκολα μεταδόσιμος.

Και για τους αφελείς που δεν έχουν πάρει χαμπάρι ότι οι μυστικές υπηρεσίες παίζουν με τη μοίρα της ανθρωπότητας όπως θέλουν: Όλοι αυτοί έχουν μάθει να πιπιλάνε τη συνηθισμένη καραμέλα «θεωρία συνομωσίας». Όταν δεν καταλαβαίνουν κάτι που το μυαλό τους αδυνατεί να εννοήσει προτιμούν να μένουν στο φαίνεσθαι, όπως η πλειονότητα των αναγνωστών μένει στο πρώτο επίπεδο ανάγνωσης ενός λογοτεχνικού βιβλίου, την πλοκή.

Προσωπικά τέτοιου τύπου ανθρώπους τους έχω χ... ους. Μάλιστα δε χρειάζομαι και χαρτί υγείας. Βολεύομαι με ό,τι βρω στη φύση• μια πέτρα, ένα φύλλο, μια χούφτα χορταράκια. Τα θάβω μετά στο χώμα κάτω από μια μεγάλη πέτρα και συνεχίζω τον δρόμο μου.